We geven 21 december 2019 een kerstconcert in kerkgebouw ‘t Venster in Hengelo.
Verdere informatie volgt
In principe 16 december 2018, maar het kan ook nog 23 december worden. De muzikanten van De Bazuin willen een groot kerstconcert houden voor de stad in de Jacobuskerk. De ambitie is groot, de komende weken wordt duidelijk of het ons lukt. We zoeken nog geldschieters, extra muzikanten die met ons mee willen doen en enthousiaste mensen die een handje helpen. De zoektocht is nu al begonnen. Het idee is om midden in de stad op zondagmiddag de kerstdagen in te luiden met onze warme koperklanken, samenzang en solo’s.
We zijn nu al met de voorbereidingen bezig en hopen dat zowel muzikanten als Enschedeers warm lopen voor ons initiatief.
Zondagmiddag 26 november 15.00 uur in Het Trefpunt aan de Spechtstraat. Het najaarsconcert van De Bazuin. Laat je verrassen tijdens dit concert, er komt van alles voorbij zweven….Cirrocumulus…Cumulonimbus…Jupiter….Mars.
Nieuwsgierig?? Kom zondagmiddag 26 november genieten van een leuk concert. De koffie en weer heel veel lekkers staan klaar. Ook spelen we het prachtige stuk Dakota samen met met onze aspiranten. Die zullen overigens met enkele bijdragen ook acte de presence geven.
Natuurlijk is er een verloting met prachtige prijzen. Kinderen zijn natuurlijk van hartelijk welkom.
De muzikanten van De Bazuin zijn weer druk in training voor het voorjaarsconcert dat op zaterdagavond 13 mei om 19.30 uur wordt gehouden. Plaats van handeling is ‘t Trefpunt aan de Spechstraat. Deze keer voeren we filmmuziek uit die wordt ondersteund met filmbeelden. Zo speelt het orkest onder andere de wereldberoemde melodie van Titanic, muziek uit het Junglebook, Herbie, Morricone en Dances with Wolves. Zoals gebruikelijk is de toegang gratis en zorgen we voor een passende entourage.
De Bazuin bestaat dit jaar 70 jaar. Het na-oorlogse kindje van de Baptistengemeente Enschede groeide uit tot een fanfare die nog steeds kerkdiensten begeleidt, maar daarnaast ook eigenstandig en bloeiend verenigingsleven leidt.
Het 70-jarig bestaan wordt gevierd op zaterdag 12 november 2016 met een reunie van oud-leden en een lustrumconcert. De reunie begint om 15.00 uur en het concert om 18.30 uur. Oud-leden die mee willen doen kunnen zich via e-mail melden bij het secretariaat: secretaris@bazuin-enschede.nl
Ons orkest vertrekt op 22 april naar Schwerin om in die Noord-Duitse stad de lente en ontmoeting met goede vrienden te vieren. Natuurlijk maken we ook muziek. ‘s Middags in de stad, ‘s avonds een concert, zondagmorgen spelen en wellicht nog een koffieconcert. Dat doen we uiteraard samen met het Posaunenchor Schwerin waar we al sinds begin jaren negentig warme banden mee onderhouden. De komende repetities houden we ons bezig met de muziek die we daar gaan spelen. Op het programma staan onder andere The Eagles, Ross Roy, the Yellowstone Choral en Movie-time.
Tachtig punten. Het is goed genoeg, een eerste prijs. Maar toch… De deelname aan het concours in Enschede levert gemengde gevoelens op. Had er meer ingezeten? Hoe dan? En kun je in een volstrekte inspiratieloze omgeving eigenlijk wel tot goede resultaten komen? ‘s Morgens om half elf spelen in een vrijwel lege concertzaal met een jury op grote afstand, inspireert niet echt. Wat blijft is de zucht van verlichting en de beloning na een intensieve voorbereiding op de drie stukken die we speelden. Al blijft het de vraag of dat voldoende is om een volgende keer weer mee te doen. Voorlopig even niet.
Onze muzikanten zijn druk doende met de voorbereiding op het muziekconcours op 14 november in het Muziekcentrum Enschede. Inmiddels zijn de muziekstukken die worden gespeeld uitgekozen: Acclamation van James Curnow en Three Evocations van Hans Aerts. Nog niet helemaal duidelijk is wat het inspeelwerk wordt. De grootste kanshebber is Hine e Hine, een Nieuw Zeelandse traditional van Peter Graham.
Niet alleen worden de donderdagse repetitieavonden gebruikt om de puntjes op de i te zetten. De Bazuinleden gaan begin oktober naar Vreden voor een repetitieweekend. Al die activiteiten moeten straks, als er voor de jury wordt gespeeld, genoeg punten opleveren om wellicht te promoveren naar een hogere divisie.
Tot het laatst toe bleef zijn bariton-sax bij de hand. Bij zijn uitvaart op 22 februari stond dat instrument prominent in beeld, omdat Machiel Boers en de sax onafscheidelijk waren. Jaar-in-jaar-uit zat hij achterin het orkest bij de bassen en was niet te beroerd de wereld voor hem op allerlei mogelijke manieren op geheel eigen wijze te becommentarieren.
Hij was er elke donderdagavond. Machiel kwam alleen niet als lichamelijke ongemakken hem daartoe dwongen. Vorig jaar vierde hij met de leden van De Bazuin zijn gouden jubileum bij onze muziekvereniging. Vijftig jaar speelde hij op allerlei instrumenten tot hij de baritonsaxofoon in de vingers kreeg. Die stond hij niet meer af. Die was van hem en je kon hem zien genieten als de bassen weer eens een mooi tapijtje voor de andere muzikanten hadden neergelegd. Waarschijnlijk hoorde het instrument bij zijn karakter. Hij was dienstbaar, trouw en begaan met het wel en wee van zijn club. Iemand waarvan je je nooit kon voorstellen dat hij er niet zou zijn.
Eind vorig jaar ging het mis. Er werd een tumor ontdekt. En wat onvoorstelbaar was, gebeurde. Steunpilaar Machiel overleed op 22 februari. De Bazuin nam afscheid van hem. Naast de kist stond zijn baritonsaxofoon en achterin het orkest een lege stoel met daarop een roos.
Hoewel we al twee maanden wisten dat Henk Kok afscheid moest nemen van alles wat hem lief was, kwam het eind vorige week dinsdag 3 april toch nog als een schok. Meer dan vijftig jaar blies hij in onze fanfare op de cornet, jarenlang was hij voorzitter van De Bazuin en steunde de club op hem. Hij speelde vijftien jaar in Brassensemble Oostenwind, was trouw lid van de Twentse Politiekapel en speelde overal in de regio The Last Post als het hem werd gevraagd. De mooie herinneringen aan de steunpilaar van De Bazuin blijven. Henk was als geen ander betrokken bij onze club en hield van de fanfare. Hij wist anderen te enthousiasmeren voor blaasmuziek en genoot ook zelf met volle teugen van elke repetitie en elk concert. Hij initieerde de contacten tussen het Posaunenchor Schwerin en De Bazuin. Die contacten groeiden uit tot warme vriendschapsbanden en frequente bezoeken van Enschedeërs aan Schwerin en Schweriners aan Enschede.
Henk werd 69 jaar. In januari blies hij nog mee in de kerkdienst in het Trefpunt. We merkten dat hij er moeite mee had, maar hadden nog geen vermoeden dat het de laatste keer was dat hij mee zou blazen. De tijd die hem restte, gebruikte hij om afscheid te nemen. ‘Vol bewondering voor de wijze waarop hij het onvermijdelijke heeft aanvaard, nemen wij met groot verdriet, maar met dankbaarheid voor alle mooie herinneringen, afscheid,’ staat onder andere in de aanhef van de rouwkaart. Zo voelt dat ook voor De Bazuin.
Er staat een tekst uit de Bijbel op de kaart. ‘Zo is het’, zou Henk na lezing gezegd hebben.
‘Deze drie dingen blijven altijd bestaan:
geloof, hoop en liefde;
maar de liefde is de voornaamste’