Hoewel we al twee maanden wisten dat Henk Kok afscheid moest nemen van alles wat hem lief was, kwam het eind vorige week dinsdag 3 april toch nog als een schok. Meer dan vijftig jaar blies hij in onze fanfare op de cornet, jarenlang was hij voorzitter van De Bazuin en steunde de club op hem. Hij speelde vijftien jaar in Brassensemble Oostenwind, was trouw lid van de Twentse Politiekapel en speelde overal in de regio The Last Post als het hem werd gevraagd. De mooie herinneringen aan de steunpilaar van De Bazuin blijven. Henk was als geen ander betrokken bij onze club en hield van de fanfare. Hij wist anderen te enthousiasmeren voor blaasmuziek en genoot ook zelf met volle teugen van elke repetitie en elk concert. Hij initieerde de contacten tussen het Posaunenchor Schwerin en De Bazuin. Die contacten groeiden uit tot warme vriendschapsbanden en frequente bezoeken van Enschedeërs aan Schwerin en Schweriners aan Enschede.
Henk werd 69 jaar. In januari blies hij nog mee in de kerkdienst in het Trefpunt. We merkten dat hij er moeite mee had, maar hadden nog geen vermoeden dat het de laatste keer was dat hij mee zou blazen. De tijd die hem restte, gebruikte hij om afscheid te nemen. ‘Vol bewondering voor de wijze waarop hij het onvermijdelijke heeft aanvaard, nemen wij met groot verdriet, maar met dankbaarheid voor alle mooie herinneringen, afscheid,’ staat onder andere in de aanhef van de rouwkaart. Zo voelt dat ook voor De Bazuin.
Er staat een tekst uit de Bijbel op de kaart. ‘Zo is het’, zou Henk na lezing gezegd hebben.
‘Deze drie dingen blijven altijd bestaan:
geloof, hoop en liefde;
maar de liefde is de voornaamste’
